Ekspozycje i ciekawe miejsca
Pawilon naczelnych
Pawilon naczelnych został wybudowany w 1966 roku. Dziś już już nie spełnia nowych standartów hodowli naczelnych, a jego stan techniczny pomimo regularnych napraw, nie jest zadawalający. Z tych powodów został zamknięty dla zwiedzających. Zwierzęta są stopniowo przeprowadzane do innych pawilonów i ekspozycji. Pawilon też służy jako zimowisko niektórym naczelnym, np. lemurom.
Naczelne, które jeszcze zasiedlają ten pawilon, można obserwować na wybiegach zewnętrznych. W latach 2020 – 2022 wybudowano ekspozycję dla makaków waderu i gibońców białolicych. Mandryle narazie mają do dyspozycji wybieg ze sztucznymi drzewami, lecz również dla nich przygotowuje się plany pod budowę nowego zaplecza. Stary Pawilon naczelnych zostanie przeznaczony do demolicji.
Madagaskarskie małpiatki – lemury, reprezentuje rzadka lemuria błękitnooka (Eulemur flavifrons),która niestety jest dziś na granicy wyginięcia.
Niektóre lemury, takie jak lemury katta tu spędzają zimę a na lato i wszesną jesień przenoszą się na Wyspy Lemurów.
Rodem z afykańskich lasów deszczowych są najbardziej kolorowi mieszkańcy pawilonu – mandryle (Mandrillus sphinx) i koczkodany diana (Cercopithecus diana diana), oba gatunki corocznie prezentują zwiedzającym swe niezwykle ruchliwe młode.
Mandryl barwnolicy to duży naczelny zamieszkujący lasy tropikalne Afryki Zachodniej, zwłaszcza Kamerunu. Prowadzi naziemny tryb życia, nocą i w przypadkach zagrożenia szuka schronienia w koronach drzew. Niszczenie naturalnego środowiska i kłusownictwo spowodowały, że mandryl jest narażony na wyginięcie. Mandryl jest wszystkożerny, więc zjada głównie owoce, orzeszki, nasiona, trawę, liście, jaja ptaków, owady, potrafi nawet złapać mniejsze zwierzęta. W naszym zoo mandyle są karmione 3 razy dziennie a ich dieta składa się z głównie z warzyw, ziarenek, nasion słonecznika, gotowanego mięsa, jaj, specjalnych suplementów dla naczelnych, czasem też owadów. Mandryle tworzą grupy przewodzone przez samce. Samiec może być nawet dwukrotnie większy od samicy, a jego twarz i modzele siedzeniowe są znacznie żywiej ubarwione. Mają też potężne siekacze, dzięki czemu ich czaszka podobna jest do czaszki ssaków drapieżnych. Ruj u samic powtarza się co miesiąc i przejawia się obrzmieniem modzeli siedzeniowych. Samice po ciąży trwającej około siedmiu miesięcy rodzą jedno młode. Młode po urodzeniu jest noszone na brzuchu a kiedy podrośnie, to na plecach matki. ZOO Ostrawa prowadzi hodowlę mandryli od 1959 roku a do tej pory udał się odchów ponad 20 młodych. W przyszłości mandryle tak samo jak makaki waderu i gibony białolice doczekają się nowej ekspozycji.
Na razie pawilon zamieszkuje też miłośnik bambusów, rzadki koczkodan sowiogłowy.
Koczkodan sowiogłowy (Cercopithecus hamlyni) w naturze występuje na bardzo małym terytorium. Zasiedla bambusowe gęstwiny Demokratycznej Republiki Konga i parku narodowego Nyungwe w Rwandzie. Koczkodan sowiogłowy odżywia się przeważnie pędami bambusa. Czasem też skusi się na liście, owoce i nasiona. Bamusy nie obfitują w energię, więc koczkodany te poruszają się stosunkowo wolno. Oliwkowo-szare futro świetnie maskuje je wśród bambusowych gęstwin, tak że są prawie niewidoczne dla drapieżników. Samiec jest znacznie większy od samicy. Sowi wygląd koczkodan zawdzięcza masce - jasnym paskom w kształcie litery T i dłuższej sierści wokół ciemnego pyszczka.
Koczkodany sowiogłowe żyją w małych grupach. Po półrocznej ciąży samice rodzą jedno żółto-brązowe młode, rzadko bliźnięta.
Wycinananie bambusowych porostów i kłusownictwo do tego stopnia obniżyło liczebność tych małp, że zostały zakwalifikowane na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN jako gatunek narażony na wyginięcie. W ogrodach zoologicznych są hodowane rzadko - chodzi o zaledwie 25 osobników trzymanych w 10 przeważnie europejskich instytucjach. Do rozrodu dochodzi jednak tylko w trzech z nich. Zoo Ostrava zyskała parę tych rzadkich naczelnych w październiku 2023 roku. Nasi opiekunowie pokładają do niej wielkie nadzieje na powiększenie populacji o kolejne młode.
U prawie wszystkich gatunków hodowanych naczelnych, Ostrawskie ZOO odnotowało znaczące sukcesy hodowlane.