Ekspozycje i ciekawe miejsca
Wielbłądy
Wielbłąd dwugarbny, baktrian (Camelus ferus)
Jest to zwierzę udomowione. Dzikie populacje żyjące na pustyni Gobi i w rejonach przy granicy mongolsko-chińskiej są zagrożone wyginięciem. Wielbłąd jest bardzo odporny na trudne warunki klimatyczne, toleruje dobowe wahania temperatury do -30°C. Temperatura ciała wielbłąda może się wahać od 35 do 40 stopni, dzięki czemu ciepło nagromadzone w ciągu dnia zostaje wypromieniowane w nocy. Wielbłąd może utracić wodę w upale do 27 % masy ciała bez ujemnych skutków, albowiem korzyasta z rezerw wody wiązanej w tłuszczu, którym sa wypełnione dwa jego garby. Jeżeli może skorzystać z wodopoju, może za jednym razem wypić 75-100 litrów wody. Jego sierść jest bardzo gęsta a zarazem delikatna.
Wielbłądy żyją w stadach i spasają wszelkie gatunki roślin rosnących na pustyni, także kolczaste, słonorośla i suche pędy. Ciąża samic trwa nawet 400 dni. Samica rodzi jedno, czasem dwa młode i karmi je przez rok czasu. Dojrzałość płciową samice osiągają po 3 latach życia, samce po 5 latach.
Czy wiesz, że...
Wielbłąd dwugarbny porusza się inochodem, to znaczy, że nogi jednej strony ciała poruszają się jednocześnie.
Kiedy wielbłąd się „zdenerwuje”, to potrafi bardzo nieprzyjemnie pluć nie strawionym pożywieniem w postaci śmierdzącej kaszki.
Owca domowa mongolska (Ovis aammon f. aries)
Zamieszkuje głównie wewnętrzne regiony Mongolii i północne Chiny, gdzie radzi sobie nawet w niegościnnych warunkach pustynnych i górskich. W przypadku niedoboru żywności gromadzi tłuszcz w ogonie, podobnie jak wielbłądy w garbach, czyli należy do tzw. owiec gruboogonowych.
Miejscowa lidność hoduje ją dla mięsa i wełny. Jej szorstka wełna jest tradycyjnie używana do produkcji dywanów, a w Mongolii jest również używana do ocieplania mieszkań
