Ekspozycje i ciekawe miejsca
La Pampa
Przechadzając się wewnątrz woliery La Pampa można z bliska przypatrzeć się jej mieszkańcom. Największą atrakcją woliery są sępniki czarne z rodziny kondorowatych i inne południowoamerykańskie ptaki. Kawie brazylijskie, czyli dzikie świnki morskie, reprezentują ssaki tego kontynentu.
Nazwa woliery odnosi się do prowincji La Pampa w środkowej Argentynie. Powierzchnia prowincji jest 2,2 x mniejsza od Polski, a jednak na jej terenie spotykają się trzy różne obszary biogeograficzne: pampas (obszar z czarną żyzną ziemią), espinal (cierniste zarośla) i monte (sucha półpustynia z krzewami). Dzięki znacznemu zróżnicowaniu warunków klimatycznych, podczas godzinowej przejażdżdki samochodem po prowincji La Pampa można oglądać krajobrazy pełne lagun, morza falujących traw, cierniste zarośla i skwarne półpustynie. W prowincji gwałtownie maleją opady deszczu w kierunku zachodnim i południowym, zaś temperatura w ciągu roku waha się od -17 do + 45 °C.
Sępnik czarny (Coragyps atratus)
Ten gatunek ptaka padlinożernego występuje w obu Amerykach (od USA po Chile i Argentynę). Duże stada sępników zamieszkują różne tereny – od leśnego i otwartego po obszary zurbanizowane. Pożywienia szuka wzrokiem lub podąża za innymi padlinożercami, którzy mają sprawniejszy węch. Potrafi też aktywnie polować na owady i małe kręgowce. Nie gardzi owocami i jajami ptaków czy żółwi, lubi żerować na wysypiskach śmieci. Samica składaja 2 jaja, które wysiaduje na przemian z samcem przez 38-45 dni. Sępnik czarny, w odróżnieniu od pozostałych 6 gatunków kondorów, ma ciemnoszare niepierzone części głowy i szyi.
Ibis maskowy (Theristicus melanopis)
Zamieszkuje tereny otwarte - łąki, pastwiska i pola, ale także doliny i wrzosowiska nad wodami. Populacje z południa Chile i Argentyny migrują na zimę do pampasów położonych bardziej na północ, zaś populacje z północnych And są osiadłe. Najczęściej tworzą stada po 3-12 ptaków, ale gniazdują w dużych koloniach liczących 10-50 par. Para używa do budowy gniazda suchych gałęzi, trawy i trzciny. Żywi się owadami, robakami, żabami i gryzoniami.
Rożeniec żółtodzioby argentyński (Anas georgica spinicauda)
Rożeńce to smukłe pływające kaczki o typowo wydłużonych piórach ogonowych. Ich jasnożółty dziób zdobi czarny pasek. Zamieszkują podmokłe tereny od górskich jezior po niziny Ameryki Południowej. Opisano trzy podgatunki. W naszym zoo hodujemy najbardziej rozpowszechniony podgatunek rożeńców. Drugi podgatunek zamieszkuje Georgię Południową i jest jedyną kaczką, którą można zobaczyć wśród pingwinów na Półwyspie Antarktycznym. Trzeci podgatunek, który występował w środkowej Kolumbii, wymarł w latach pięćdziesiątych XX wieku.
Kawia brazylijska (Cavia aperea)
Kawia to typowy gryzoń zamieszkujący pampy Ameryki Południowej. Kawia brazylijska została udomowiona przez Inków i była hodowana dla mięsa. Ukrywa się w podziemnych norach lub pod krzewami. W odróżnieniu do domowej świnki morskiej jest szczuplejsza a jej sierść jest bardziej niepozorna, brązowoczarna. Żyje w małych koloniach. Samica ma w miocie po 62 dniach 1-5 młodych. Młode są owłosione, widzą i po kilku godzinach energicznie biegają. Przestraszone kawie zamierają w bezruchu. Ze względu na duży obszar występowania, kawia brazylijska nie zalicza się do gatunków zagrożonych.
